αναθεώρηση κοτύλης λόγω άσηπτης χαλάρωσης
Η ασθενής,69 ετών σήμερα, είχε υποβληθεί σε ολική αρθροπλαστική και στα 2 ισχία της, στο δεξιό προ 8 ετών και στο αριστερό (το οποίο φαίνεται στη δεξιά πλευρά της εικόνας 1) πριν από 12 έτη. Το 2017 για πρώτη φορά ανέφερε πόνο από το αριστερό ισχίο. Στην τότε ακτινογραφία είναι εμφανής η φθορά του ενθέτου της αρθροπλαστικής καθώς η θέση της κεφαλής φαίνεται έκκεντρη στην κοτύλη, συγκριτικά με τη δεξιά ( εικόνα 1 )
( Επίσης, η θέση της πρόθεσης είναι αρκετά «κάθετη», πιθανόν λοιπόν έχει χαλαρώσει και στρίψει στο μετωπιαίο επίπεδο. Τότε είχε προταθεί, ορθά, να γίνει αναθεώρηση της αρθροπλαστικής. Η ίδια ωστόσο – και επειδή τα ενοχλήματά της ήταν ήπια – αποφάσισε να μην υποβληθεί σε επέμβαση. Δύο χρόνια μετά, τα ενοχλήματά της ήταν πολύ έντονα. Η βάδιση πρακτικά ήταν αδύνατη. Στη νέα ακτινογραφία είναι εμφανής η μετακίνηση της κοτύλης, λόγω χαλάρωσης των υλικών. Η αρθροπλαστική βρίσκεται πλέον σε υπεξάρθρημα και στην πράξη είναι μη λειτουργική (εικόνα 2).
Στην επέμβαση διαπιστώθηκε πλήρης καταστροφή του ενθέτου πολυαιθυλενίου και απόσπαση του υλικού το οποίο αφαιρέθηκε εύκολα. Ωστόσο, το οστικό έλλειμμα που παρέμεινε ήταν πολύ μεγάλο. Παρά τη χρήση μοσχεύματος για πλήρωση του κενού, η καταστροφή των τοιχωμάτων δεν επέτρεψε την εμφύτευση μιας απλής press fit πρόθεσης. Έτσι χρησιμοποιήθηκε κοτυλιαία πρόθεση τύπου αναθεώρησης. (εικόνα 3)
Το περιστατικό αυτό καταδεικνύει ξεκάθαρα την ανάγκη παρακολούθησης των αρθροπλαστικών ανά έτος και την ανάγκη οι ασθενείς να συμμορφώνονται με τη συμβουλή του θεράποντα. Το 2017 πιθανότατα η κοτύλη είχε ήδη χαλαρώσει. Ωστόσο τότε το οστικό έλλειμμα ήταν σίγουρα πολύ μικρότερο. Αν λοιπόν είχε τότε χειρουργηθεί θα είχε «σωθεί» σημαντικό ποσοστό οστικής απώλειας. Πιθανότατα θα είχε τοποθετηθεί μια πιο απλή press fit πρόθεση. Πηγαίνοντας ακόμη πιο πίσω στο χρόνο, ίσως το 2015 ή ακόμη και το 2014 να είχε εντοπισθεί η έκκεντρη φθορά του «πλαστικού» της αρθροπλαστικής χωρίς ακόμη να έχει χαλαρώσει η πρόθεση. Αν και σε μια τέτοια περίπτωση η ασθενής δε θα είχε συμπτώματα, θα ήταν πολύ σημαντικό να πεισθεί να υποβληθεί σε μια πολύ απλή επέμβαση αντικατάστασης του πλαστικού μόνο! Με πολύ μικρότερη ταλαιπωρία (και πολύ λιγότερο κόστος αναθεώρησης αρθροπλαστικής) θα είχε αποφύγει την πολύ μεγαλύτερη επέμβαση που ακολούθησε. Εδώ πρέπει να σημειωθεί η ανάγκη χρήσης υλικών (ορθοπαιδικών εμφυτευμάτων) από αξιόπιστες εταιρείες. Έτσι ώστε μετά από 10 ή 15 χρόνια να υπάρχει διαθεσιμότητα μέρους της αρθροπλαστικής όπως για παράδειγμα το «πλαστικό». Είναι κρίμα, να συμφωνήσει ο ασθενής για μια minimal επέμβαση αναθεώρησης και αυτή να μη μπορεί να γίνει λόγω απουσίας after sales service από μια εταιρεία που στο ενδιάμεσο έχει παύσει τη λειτουργία της…